-
1 uderzyć w bębny
заби́ть в бараба́ны -
2 uderzyć
глаг.• бить• выбивать• дубасить• колотить• попасть• поражать• поразить• приударить• разить• стукать• стукнуть• стучать• стучаться• толкать• толкаться• толкнуть• ударить• ударять• щелкать* * *uderz|yć\uderzyćony сов. 1. ударить;2. поразить, броситься в глаза; \uderzyć czyjeś oczy броситься кому-л. в глаза; \uderzyćył widok... поразила картина...; 3. (о zegarze itp.) пробить; 4. do kogo разг. обратиться к кому, прибегнуть к чьей помощи; 5. do kogo разг. (udać się w konkury) приударить, начать ухаживать за кем;● \uderzyć na alarm забить (поднять) тревогу; \uderzyć po kieszeni ударить по карману; \uderzyć w bębny забить в барабаны; \uderzyć w krzyk поднять крик; \uderzyć w płacz (bek) разреветься, громко заплакать; \uderzyć do głowy a) (o wódce itp.) ударить в голову;
б) (о powodzeniu itp.) вскружить голову;kto chce psa \uderzyć, ten zawsze kij znajdzie посл. быть собаке битой — найдётся и палка
* * *uderzony сов.1) уда́рить2) порази́ть, бро́ситься в глаза́uderzyć czyjeś oczy — бро́ситься кому́-л. в глаза́
uderzył widok... — порази́ла карти́на...
3) (o zegarze itp.) проби́ть•- uderzyć po kieszeni
- uderzyć w bębny
- uderzyć w krzyk
- uderzyć w płacz
- uderzyć w bek
- uderzyć do głowy
- kto chce psa uderzyć, ten zawsze kij znajdzie
См. также в других словарях:
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
